Tijdens de opening op 5 oktober sprak de voorzitter de volgende speech:
Welkom, vandaag vieren wij de feestelijke (her)opening van de Burghwall. Dat is niet voor het eerst. Want toen u binnenkwam heeft u een bordje in de hal gezien. Daarop wordt in herinnering gebracht dat op 30 oktober 1992 de Burghwall is heropend. Toen zijn de toiletgroepen veranderd en gemoderniseerd. Vandaag hebben wij wederom een grote stap gezet in het behoud van de Burghwall.
Ik neem u mee terug naar een reis die ongeveer 10 jaar geleden begon. Een lange en soms zware reis. Het PCI-bestuur kwam, ongeveer 10 jaar geleden dus tot de conclusie dat we “iets” aan de Burghwall wilden doen. Echter de juridische structuur met het Parochiebestuur stond dat in de weg.
Hoewel wij uiteindelijk daarin een mogelijke oplossing vonden, kwam de ontwikkeling van de Voorhaven en Achterhaven nieuwbouw daar tussendoor. Het wachten was op de realisatie van de Ontmoeting.
Toen eind vorig jaar de handtekeningen gezet waren en we langs de notaris gingen, konden we van start.
Samen met het Stichtingsbestuur plannen gemaakt. Een bijzonder woord van dank aan de mensen van het Stichtingsbestuur Harrie Lansen, Nico Günther en Fred Slotboom. Fijne en constructieve samenwerking. Geen moment geweest dat we niet op één lijn zaten. Daarvoor nogmaals dank.
Gedurende de reis hebben wij meerdere varianten de revue laten passeren. Verschillende vormen van beheer, vrijwilligers e.d. Dat zijn varianten die ook over mensen gaan. Daardoor is het lastig want daar waar het mensen direct in hun leven treft, is men terecht emotioneel betrokken. Er zijn boze gezichten geweest en slapeloze nachten. Maar uiteindelijk werd alles duidelijk en konden wij met vereende krachten er tegenaan.
De planning was duidelijk; vóór de fietsvierdaagse is alles klaar. Maar als zo vaak in een verbouwing. Het duurt 2 keer zo lang en wordt 2 keer zo duur.
De eerste stap was het schoonmaken van het plafond. Maar al doende kwamen we tot de conclusie dat dat gekkenwerk was, dus het hele plafond werd vervangen. We schilderen de lambrizering. Prachtige kleuren uitgezocht en uiteindelijk zaten de goede kleuren op de lambrizering.
Buiten het schilderwerk aangepakt. Alles helemaal kaalgemaakt en van voren af aanweer opgebouwd. Hang en sluitwerk aangepast.
Rot hout onder de vloer gerepareerd. Daarvoor was het nodig dat de bar doormidden werd gezaagd.
Maar uiteindelijk kreeg alles toch vorm. Het PCI bestuur heeft ook besloten om een lokale kunstenaar, Hajo Riemersma, opdracht te geven voor een kunstwerk. De opdracht was een “vrije opdracht” die recht doet aan de omgeving en een verwijziging naar Burghwall en Koningshoeve heeft. U kunt het allemaal zelf zien.
Tot slot de vloer. Wat doen we ? Sommigen wilden zeil, anderen in de was zetten, of de vloer lakken. Vloer in de was zetten was ongeveer 1 dag werk. Vloer lakken, ja schuren en daarna lakken. Ietsje meer werk In ieder geval moest de vloer nog wel even worden vastgezet. Ik geloof dat er 100.000 spijkertjes zijn bijgespijkerd.
Ik had géén idee dat je weken met 4 man kon schuren. Maar het resultaat mag er zijn. Let ook even op de nieuwe gordijnen aub. Er zijn nog een paar dingen die we moeten doen. Binnen moeten achter nog wat kozijnen worden geschilderd. Buiten gaan we, als het weer het toelaat, gewoon door met het schilderwerk. Er komen nog nieuwe buitenlampen.
Ik hoop dat we nog vele jaren kunnen genieten van dit gebouw. Een gebouw dat we open willen houden voor de parochie en de gemeenschap in Edam. Daarbij streven we wél naar een min of meer kostendekkende operatie. En de PCI heeft hier de kost voor de baat laten uitgaan. Veel plezier met het gebruik en ik hoop vele mensen hier te mogen zien.
Daarmee is het ook tijd om een dankwoord uit te spreken. Een dankwoord aan mijn collega’s in het PCI bestuur. Ik weet hoeveel tijd jullie hierin hebben gestoken en hoe we spitsroeden hebben moeten lopen. Dank hiervoor. Een dankwoord voor alle ‘professsionals’ die dit met vakmanschap hebben mogelijk gemaakt. Het is een oud gebouw, en er is altijd wel ergens iets wat tegenvalt. Dank voor jullie blijvende inzet en energie. Nogmaals een dankwoord aan de Stichting. En tot slot een dankwoord aan Anja. Anja ik weet dat het een lange en zware reis is geweest. Niet alleen altijd mensen over de vloer, die de vloer ook viesmaken, maar ook stevige discussies. We hebben met elkaar afgesproken dat we het contract uitdienen. Dat betekent dat de Burghwall tot eind 2017 in de huidige vorm openblijft. Dat jij in deze mooie omgeving je boterham mee kunt blijven verdienen. Veel succes !
Bij een nieuw begin hoort ook een nieuw naambordje:
De trotse verbouwer laat het oude en nieuwe bordje zien.